Od Igara u Helsinkiju 1952. naša zemlja redovno obeležava letnju olimpijadu na markama. Što se tiče zimskih igara, ta tradicija je počela sa Igrama u Grenoblu 1968.
Olimpijski komitet Srbije ove godine proslavlja jubilej – vek postojanja olimpijskog pokreta u našoj zemlji. Tim povodom Pošta Srbije je nedavno emitovala prigodnu marku. Tačnije, 23. februara kada je tačno pre 100 godina grupa srpskih oficira na četvrtom spratu palate „Rosija”, danas hotela „Moskva”, na Terazijama u Beogradu osnovala Srpski olimpijski klub. Oni su u redakciji lista „Novo vreme”, uz podršku urednika lista Vladislava – Vlajka Savića, udarili temelje Olimpijskog komiteta. To je bila prva olimpijska organizacija na samo tadašnje Srbije, već i svih područja koje naseljavaju Južni Sloveni.
Tom prilikom usvojen je i program rada, na čijim principima i danas počiva nacionalna organizacija. U njemu su dati pravci delovanja Srpskog olimpijskog kluba s ciljem da olakša osnivanje „viteških društava i sportskih klubova, kao i da moralno i materijalno, delom i savetom, pomaže viteška društva i klubove koji postoje”. Posebna pažnja je posvećena preduzimanju mera „za buđenje i podstrekivanje viteškog duha u narodu”.
Za prvog direktora SOK-a izabran je kapetan Svetomir Čukić, a za počasnog predsednika general Nikodije Stevanović. Neposredno izabrano rukovodstvo sastojalo se od predsedništva, od četiri člana, izvršnog odbora sa pet članova i uprave od osam. Kao i današnje sportske organizacije, Srpski olimpijski klub je imao utemeljivače, redovne članove i dobrotvore. Na samom početku svog delovanja imao je pomoć mnogih institucija: Ministarstva narodne privrede, Ministarstva vojnog, Topčiderske ekonomije, Beogradske opštine, Brodarskog društva, Udruženja prevoznika… Na prvim modernim Olimpijskim igrama u Atini 1896. godine na stadionu se vijorila zastava Srbije i intonirana je himna u čast srpskog kralja Aleksandra Prvog Obrenovića, koji je kao jedini strani vladar, na poziv grčkog kralja Đorđa, prisustvovao Olimpijadi. Na Prvoj olimpijadi Momčilo Tapavica, koji se takmičio pod zastavom Mađarske, osvojio je bronzanu medalju. U dizanju tegova bio je peti, u rvanju četvrti, a u tenisu je ušao u polufinale čime je osvojio bronzanu medalju. Ovo je potvrdio Olimpijski komitet 2004. godine.
Dve godine nakon osnivanja, Olimpijski komitet Srbije je primljen u olimpijsku porodicu na kongresu u Stokholmu, kao 18. član. Naši sportisti su debitovali na Petim olimpijskim igrama održanim u tom gradu 1912. godine. Od tada naš nacionalni olimpijski komitet slao je misije na sve letnje igre, a naši olimpijci su vrhunskim sportskim ostvarenjima ostavili dubok trag u istoriji i doprineli popularizaciji igara.
Nakon osnivanja nove države 1919. godine, OKS je postao Jugoslovenski olimpijski odbor, a ubrzo Jugoslovenski olimpijski komitet. To ime je nosio do 3. aprila 2003. godine, kada je postao Olimpijski komitet Srbije i Crne Gore i konačno 8. juna 2006. godine, nakon 87 godina rada na organizovanju i predstavljanju sporta u saveznim državama, ponovo dobijamo predstavnika olimpijskog pokreta i sporta države pod imenom Olimpijski komitet Srbije.
Počev od Olimpijskih igara u Helsinkiju 1952. godine, naša zemlja redovno obeležava letnju olimpijadu na markama. Što se tiče zimskih, ta tradicija je počela sa Igrama u Grenoblu 1968. godine. Povodom 100 godina Međunarodnog olimpijskog komiteta, emitovana je 1994. godine prigodna marka.
Umetničku obradu marke uradila je Nadežda Skočajić, grafički dizajner, a stručnu saradnju pružio je Olimpijski komitet Srbije. Marka je štampana tehnikom višebojnog ofseta u novosadskoj štampariji „Forum” i šalterskim tabacima od 25 komada maraka i u tiražu od 38.000 komada. Na dan puštanja marke u opticaj je emitovan koverat prvog dana.
Olimpijski komitet Srbije ove godine proslavlja jubilej – vek postojanja olimpijskog pokreta u našoj zemlji. Tim povodom Pošta Srbije je nedavno emitovala prigodnu marku. Tačnije, 23. februara kada je tačno pre 100 godina grupa srpskih oficira na četvrtom spratu palate „Rosija”, danas hotela „Moskva”, na Terazijama u Beogradu osnovala Srpski olimpijski klub. Oni su u redakciji lista „Novo vreme”, uz podršku urednika lista Vladislava – Vlajka Savića, udarili temelje Olimpijskog komiteta. To je bila prva olimpijska organizacija na samo tadašnje Srbije, već i svih područja koje naseljavaju Južni Sloveni.
Tom prilikom usvojen je i program rada, na čijim principima i danas počiva nacionalna organizacija. U njemu su dati pravci delovanja Srpskog olimpijskog kluba s ciljem da olakša osnivanje „viteških društava i sportskih klubova, kao i da moralno i materijalno, delom i savetom, pomaže viteška društva i klubove koji postoje”. Posebna pažnja je posvećena preduzimanju mera „za buđenje i podstrekivanje viteškog duha u narodu”.
Za prvog direktora SOK-a izabran je kapetan Svetomir Čukić, a za počasnog predsednika general Nikodije Stevanović. Neposredno izabrano rukovodstvo sastojalo se od predsedništva, od četiri člana, izvršnog odbora sa pet članova i uprave od osam. Kao i današnje sportske organizacije, Srpski olimpijski klub je imao utemeljivače, redovne članove i dobrotvore. Na samom početku svog delovanja imao je pomoć mnogih institucija: Ministarstva narodne privrede, Ministarstva vojnog, Topčiderske ekonomije, Beogradske opštine, Brodarskog društva, Udruženja prevoznika… Na prvim modernim Olimpijskim igrama u Atini 1896. godine na stadionu se vijorila zastava Srbije i intonirana je himna u čast srpskog kralja Aleksandra Prvog Obrenovića, koji je kao jedini strani vladar, na poziv grčkog kralja Đorđa, prisustvovao Olimpijadi. Na Prvoj olimpijadi Momčilo Tapavica, koji se takmičio pod zastavom Mađarske, osvojio je bronzanu medalju. U dizanju tegova bio je peti, u rvanju četvrti, a u tenisu je ušao u polufinale čime je osvojio bronzanu medalju. Ovo je potvrdio Olimpijski komitet 2004. godine.
Dve godine nakon osnivanja, Olimpijski komitet Srbije je primljen u olimpijsku porodicu na kongresu u Stokholmu, kao 18. član. Naši sportisti su debitovali na Petim olimpijskim igrama održanim u tom gradu 1912. godine. Od tada naš nacionalni olimpijski komitet slao je misije na sve letnje igre, a naši olimpijci su vrhunskim sportskim ostvarenjima ostavili dubok trag u istoriji i doprineli popularizaciji igara.
Nakon osnivanja nove države 1919. godine, OKS je postao Jugoslovenski olimpijski odbor, a ubrzo Jugoslovenski olimpijski komitet. To ime je nosio do 3. aprila 2003. godine, kada je postao Olimpijski komitet Srbije i Crne Gore i konačno 8. juna 2006. godine, nakon 87 godina rada na organizovanju i predstavljanju sporta u saveznim državama, ponovo dobijamo predstavnika olimpijskog pokreta i sporta države pod imenom Olimpijski komitet Srbije.
Počev od Olimpijskih igara u Helsinkiju 1952. godine, naša zemlja redovno obeležava letnju olimpijadu na markama. Što se tiče zimskih, ta tradicija je počela sa Igrama u Grenoblu 1968. godine. Povodom 100 godina Međunarodnog olimpijskog komiteta, emitovana je 1994. godine prigodna marka.
Umetničku obradu marke uradila je Nadežda Skočajić, grafički dizajner, a stručnu saradnju pružio je Olimpijski komitet Srbije. Marka je štampana tehnikom višebojnog ofseta u novosadskoj štampariji „Forum” i šalterskim tabacima od 25 komada maraka i u tiražu od 38.000 komada. Na dan puštanja marke u opticaj je emitovan koverat prvog dana.
Нема коментара:
Постави коментар