Još jedna značajna godišnjica razvoja naše privrede obeležena je poštanskom markom. Javno preduzeće PTT saobraćaja „Srbija“ emitovalo je 19. aprila prigodnu poštansku marku nominalne vrednosti 22 dinara povodom 140 godina industrijalizacije Srbije. Ovo je već dvanaesto izdanje u ovoj godini, tako da se može govoriti o izvesnoj hiperprodukciji naših maraka. Prema programu izdavanja prigodnih maraka, do kraja godine ostalo je još isto toliko – dvanaest izdanja, pa možemo očekivati sporiji tempo izdavanja maraka, mada mogu da se pojave i vanredna izdanja, koja nisu predviđena ovim programom.
Rudarstvo je postojalo u Srbiji još u srednjem veku, ali prodorom turske imperije iskopavanje i obrada rude su većim delom zamrli. Organizovana eksploatacija uglja počela je 1870. godine u kostolačkom basenu, pa se ova godina smatra početkom razvoja samostalne srpske industrije, nesputane potrebom za uvođenjem ovog važnog energenta, bez obzira na to što lignit nema tako dobre energetske karakteristike kao mrki ili kameni ugalj.
Kostolac je mesto na ušću Mlave u Dunav i u njegovoj okolini je vremenom nastao veliki energetsko-industrijski centar sa rudnicima uglja – lignita, koji su danas poznati pod nazivima Kostolac, Klenovnik i Ćirkovac. Pored njih su izgrađene i termocentrale Veliki i Mali Kostolac. Inače, ovaj kraj Srbije poznat je po bogatim arheološkim nalazištima. Tu je iskopan skelet mamuta star milion i po godina. Za vreme rimske imperije tu se nalazio grad Viminacijum, koji je bio skoro do temelja uništen 440. godine upadom Huna. U srednjem veku arabljanski geograf i putopisac Idrizi spominje mesto Kostolac u svojim geografskim spisima Levanta i Balkanskog poluostrva kao veliki trgovački grad u 12. veku.
Prvi koncesionar rudnika uglja u Kostolcu, na osnovu ugovora iz 1870. godine, bio je Franjo Veštečki. Tri godine kasnije Đorđe Vajfert je dobio koncesije za istraživanje i iskopavanje ruda bakra i zlata u Boru, žive na Avali i lignita kod Kostolca i tada počinje značajno tehničko unapređenje i povećanje proizvodnje. Nekoliko godina kasnije Vajfert je prodao borski rudnik jednoj francuskoj kompaniji, ali nije i kostolački basen, koji se nalazi na 12 kilometara od dunavskog pristaništa Dubravice u požarevačkom srezu i okrugu, i koji je spadao u modernije i bolje opremljene rudnike onog vremena.
Početak intenzivne industrijske eksploatacije lignita u Kostolcu označava i početak industrijskog doba u Srbiji jer je naša privreda dobila sopstven izvor uglja. Krajem 19. i početkom 20. veka ugalj iz kostolačkih rudnika služio je kao pogonska energija za klanice, pivare, mlinove, topolivnice i brodove, a kasnije on je postao glavni energent namenjen proizvodnji struje. Već gotovo vek i po kostolački ugalj je jedan od glavnih pokretača naše privrede. Danas, uz rekordnu proizvodnju i neprestana ulaganja u osavremenjavanje i proširenje proizvodnih kapaciteta, preduzeće „Termoelektrane i kopovi Kostolac” nastavlja ovu tradiciju, kao jedan od oslonaca elektroprivrede Srbije.
Grafičku obradu marke uradila je Nadežda Skočajić, diplomirani grafički dizajner iz Beograda. Stručnu saradnju pri izboru motiva, dizajna, kao i teksta za prigodan koverat prvog dana, dao je Zoran Trišić. Marka je štampana tehnikom dvobojnog ofseta u novosadskoj štampariji „Forum” u šalterskim tabacima od po 25 komada maraka. Tiraž je 38.000 komada. Na dan emitovanja marke Pošta Srbije pustila je u opticaj i prigodan koverat prvog dana sa prigodnim tekstom i sa žigom pošte 11101 Beograd.
Rudarstvo je postojalo u Srbiji još u srednjem veku, ali prodorom turske imperije iskopavanje i obrada rude su većim delom zamrli. Organizovana eksploatacija uglja počela je 1870. godine u kostolačkom basenu, pa se ova godina smatra početkom razvoja samostalne srpske industrije, nesputane potrebom za uvođenjem ovog važnog energenta, bez obzira na to što lignit nema tako dobre energetske karakteristike kao mrki ili kameni ugalj.
Kostolac je mesto na ušću Mlave u Dunav i u njegovoj okolini je vremenom nastao veliki energetsko-industrijski centar sa rudnicima uglja – lignita, koji su danas poznati pod nazivima Kostolac, Klenovnik i Ćirkovac. Pored njih su izgrađene i termocentrale Veliki i Mali Kostolac. Inače, ovaj kraj Srbije poznat je po bogatim arheološkim nalazištima. Tu je iskopan skelet mamuta star milion i po godina. Za vreme rimske imperije tu se nalazio grad Viminacijum, koji je bio skoro do temelja uništen 440. godine upadom Huna. U srednjem veku arabljanski geograf i putopisac Idrizi spominje mesto Kostolac u svojim geografskim spisima Levanta i Balkanskog poluostrva kao veliki trgovački grad u 12. veku.
Prvi koncesionar rudnika uglja u Kostolcu, na osnovu ugovora iz 1870. godine, bio je Franjo Veštečki. Tri godine kasnije Đorđe Vajfert je dobio koncesije za istraživanje i iskopavanje ruda bakra i zlata u Boru, žive na Avali i lignita kod Kostolca i tada počinje značajno tehničko unapređenje i povećanje proizvodnje. Nekoliko godina kasnije Vajfert je prodao borski rudnik jednoj francuskoj kompaniji, ali nije i kostolački basen, koji se nalazi na 12 kilometara od dunavskog pristaništa Dubravice u požarevačkom srezu i okrugu, i koji je spadao u modernije i bolje opremljene rudnike onog vremena.
Početak intenzivne industrijske eksploatacije lignita u Kostolcu označava i početak industrijskog doba u Srbiji jer je naša privreda dobila sopstven izvor uglja. Krajem 19. i početkom 20. veka ugalj iz kostolačkih rudnika služio je kao pogonska energija za klanice, pivare, mlinove, topolivnice i brodove, a kasnije on je postao glavni energent namenjen proizvodnji struje. Već gotovo vek i po kostolački ugalj je jedan od glavnih pokretača naše privrede. Danas, uz rekordnu proizvodnju i neprestana ulaganja u osavremenjavanje i proširenje proizvodnih kapaciteta, preduzeće „Termoelektrane i kopovi Kostolac” nastavlja ovu tradiciju, kao jedan od oslonaca elektroprivrede Srbije.
Grafičku obradu marke uradila je Nadežda Skočajić, diplomirani grafički dizajner iz Beograda. Stručnu saradnju pri izboru motiva, dizajna, kao i teksta za prigodan koverat prvog dana, dao je Zoran Trišić. Marka je štampana tehnikom dvobojnog ofseta u novosadskoj štampariji „Forum” u šalterskim tabacima od po 25 komada maraka. Tiraž je 38.000 komada. Na dan emitovanja marke Pošta Srbije pustila je u opticaj i prigodan koverat prvog dana sa prigodnim tekstom i sa žigom pošte 11101 Beograd.
Нема коментара:
Постави коментар