Džinovski rudarski bageri - glodari proždiru tamnavske livade, dvorišta i kuće u potrazi za ugljem, uništavajući tragove civilizacije koja je ovde u kontinuitetu trajala od šestog milenijuma pre nove ere. Arheolozi i rudarsko preduzeće "Kolubara", koje finansira zaštitna iskopavanja, vode trku s vremenom. Pokušavaju da spasu šta se spasti može, ali se pojavio novi problem - šta činiti s iskopinama.
- Sakupili smo tone dragocenog arheološkog materijala koji nijedan muzej neće da preuzme - kaže rukovodilac istraživanja, arheolog Mirjana Blagojević iz Zavoda za zaštitu spomenika kulture Srbije. - Za nas je teritorijalno nadležan muzej u Valjevu, ali smo ga već dupke napunili. Još od 1998. vode se pregovori o otvaranju novog muzeja u Lazarevcu, ali oni još nisu okončani.
U istraživanjima učestvuju i stručnjaci Narodnog muzeja i Muzeja grada Beograda, ali ni oni ne mogu da pomognu jer prvi ne radi, a drugi nema prostorije. Zato, u hiljadama kutija, u napuštenim kućama sela na rubu kopa, stoje dragoceni nalazi za čiju sudbinu strepe arheolozi.
- Letos je opljačkana kuća u kojoj se nalazi naša baza - otkriva Mirjana Blagojević. - Na svu sreću nisu našli objekte u kojima su pohranjeni arheološki nalazi.
Već su mnoga tamnavska sela nestala u ponoru ugljenokopa, a takva sudbina čeka i Mali Borak, gde je trenutno baza arheologa. Oni užurbano ispiraju poslednje nalaze, jer voda sve češće nestaje, a treperi i sijalica u garaži punoj praistorijskih posuda iz perioda starčevačke i vinčanske kulture, rimskog nakita i alata.
Dugo se verovalo da je ovaj teren bio slabo naseljen u prošlosti i arheološki neperspektivan, a onda se desilo čudo - kaže Mirjana Blagojević. - Kad je bager zagrebao tlo izronile su zemunice stare osam milenijuma. sa očuvanim upotrebnim predmetima, a zatim hiljadu godina mlađe nadzemne vinčanske kuće sa nekoliko prostorija, ćumuranama, topionicama i hlebnim pećima, nalazi iz bronzanog i gvozdenog doba, rimske vile iz kasne antike, srpska srednjovekovna groblja.
Arheolozi ističu da je površinski kop "Tamnava istok" postao ne samo najveće nego i najzagonetnije praistorijsko nalazište Balkana. Naučnike sa Bostonskog univerziteta, London juniverziti koledža i Oksforda, koji takođe učestvuju u istraživanju Tamnave, naročito su zainteresovali ostaci praistorijskog rudarstva i metalurgije, koje ovde niko nije očekivao.
- Praistorijski Tamnavci su još 4.000 godina pre nove ere poznavali složene metalurške tehnologije - kaže dr Dragana Antonović, predsednik Srpskog arheološkog društva, koja je član arheološkog tima na Tamnavi. - Međutim, poseban kuriozitet su rezultati antropoloških istraživanja obavljenih u Americi. Ispitivani su skeleti od neolita do XIX veka koji su pronađeni na ovom prostoru i utvrđeno je da je sve vreme reč o autohtonom stanovništvu koje se mešalo sa dolazećim ljudskim zajednicama.
TAMNAVSKE TAJNE
Tamnavski kop već je progutao selo Cvetovac i nekropolu iz druge polovine 18. veka, kao i Crkvine u Malom Borku, gde je bilo vinčansko naselje i srednjovekovno groblje koje se koristilo od XI do XIX veka. U Skobalju su pronađeni ostaci rimske vile rustike s kraja 3. veka kao i krstasta grobnica-memorija sa nekropolom. U Kaleniću su iskopani ostaci velikog stambenog objekta starog 6.000 godina, a u Skobalju pronađeno naselje koje je u kontinuitetu živelo od neolita, preko bronzanog i gvozdenog doba, do srednjeg veka. Svetska senzacija bilo je otkriće u Malom Borku, gde je proizvodno-zanatski centar iz bakarnog doba, koji je radio punom parom od četvrtog milenijuma pre nove ere.
Нема коментара:
Постави коментар