Arheolozi u Viminacijumu otkrili su, prilikom najnovijih istraživanja amfiteatra, kameni spomenik sa natpisom - žrtvenik iz drugog veka, koji je pronađen na prostoru između amfiteatra i severnog gradskog bedema.
Kako je Tanjugu rekao direktor Arheološkog parka Viminacijum dr Miomir Korać, žrtvenik je dimenzija 60 sa 40 sa 30 centimetara. Na prednjoj strani spomenika nalazi se natpis u kome se ističe da je žrtvenik podigao vojnik Klaudije "uzvišenim nimfama".
Natpisi posvećeni nimfama su veoma retki, a na teritoriji rimske provincije Gornje Mezije potvrđen je samo još jedan, pronađen krajem XIX veka.
Takozvani "nimfej" je u antičkoj Grčkoj i Rimu bio spomenik posvećen nimfama. Svetilišta posvećena nimfama prvobitno su bile pećine sa izvorom, a u kasnoj antici dobijaju bogate arhitektonske oblike - pročelja sa stubovima, fontane, posebne niše.
Osim utilitarne funkcije snabdevanja vodom, postoje mišljenja da je u jednom delu nimfej uvek bio posvećen boginji Dijani, a deo je mogao da se koristi i kao kupalište. Izvor se često koristio i za potrebe amfiteatra.
Kako se nimfe uglavnom vezuju za vodu, one brzo postaju zaštitnice termalnih izvora i banja. Nakon oporavka u banjama, izlečeni Rimljani rado su podizali spomenike zahvalnosti odnosno žrtvenike nimfama koje su ih izlečile.
Uz žrtvenik u Viminacijumu, pronađen je i veći broj figurina od pečene zemlje koje predstavljaju žene, najverovatnije nimfe, kao i veliki broj uljanih svetiljki koje su paljene i zajedno sa figurinama prinošene kao darovi nimfama.
U nesporednoj blizini žrtvenika otkriveni su ostaci zidova preko kojih je izgrađen amfiteatar u svojoj finalnoj fazi. Ti zidovi, kaže Korać, otvaraju mogućnost postojanja svetilišta na ovom mestu.
Prisustvo žrtvenika posvećenog nimfama u Viminacijumu otvara niz zanimljivih pitanja kako o legionaru, koji je najverovatnije uspešno lečen u nekoj banji, tako i o poštovanju nimfi na prostoru nekadašnje rimske provincije Gornje Mezije, rekao je Korać.
Kako je Tanjugu rekao direktor Arheološkog parka Viminacijum dr Miomir Korać, žrtvenik je dimenzija 60 sa 40 sa 30 centimetara. Na prednjoj strani spomenika nalazi se natpis u kome se ističe da je žrtvenik podigao vojnik Klaudije "uzvišenim nimfama".
Natpisi posvećeni nimfama su veoma retki, a na teritoriji rimske provincije Gornje Mezije potvrđen je samo još jedan, pronađen krajem XIX veka.
Takozvani "nimfej" je u antičkoj Grčkoj i Rimu bio spomenik posvećen nimfama. Svetilišta posvećena nimfama prvobitno su bile pećine sa izvorom, a u kasnoj antici dobijaju bogate arhitektonske oblike - pročelja sa stubovima, fontane, posebne niše.
Osim utilitarne funkcije snabdevanja vodom, postoje mišljenja da je u jednom delu nimfej uvek bio posvećen boginji Dijani, a deo je mogao da se koristi i kao kupalište. Izvor se često koristio i za potrebe amfiteatra.
Kako se nimfe uglavnom vezuju za vodu, one brzo postaju zaštitnice termalnih izvora i banja. Nakon oporavka u banjama, izlečeni Rimljani rado su podizali spomenike zahvalnosti odnosno žrtvenike nimfama koje su ih izlečile.
Uz žrtvenik u Viminacijumu, pronađen je i veći broj figurina od pečene zemlje koje predstavljaju žene, najverovatnije nimfe, kao i veliki broj uljanih svetiljki koje su paljene i zajedno sa figurinama prinošene kao darovi nimfama.
U nesporednoj blizini žrtvenika otkriveni su ostaci zidova preko kojih je izgrađen amfiteatar u svojoj finalnoj fazi. Ti zidovi, kaže Korać, otvaraju mogućnost postojanja svetilišta na ovom mestu.
Prisustvo žrtvenika posvećenog nimfama u Viminacijumu otvara niz zanimljivih pitanja kako o legionaru, koji je najverovatnije uspešno lečen u nekoj banji, tako i o poštovanju nimfi na prostoru nekadašnje rimske provincije Gornje Mezije, rekao je Korać.
